Hem çalışıp hem evi çekip çevirmek hemde üç çocuğa layıkıyla analık yapmak gerçekten akıl kârı değil.bugünlerde anamı daha iyi anlıyorum.anam ev hanımıydı ama dört çocuğunda anasıydı.hatırlıyorumda okuldan gelince anlatacak ne çok şeyimiz vardı.annem hep mutfakta bişeyler yapardı.bizde etrafında günün özetini geçerdik.hepimizi ayrı ayrı dinler arada yemeği karıştırır bişeyler doğrar yıkardı ama kulağı hep bizdeydi.bizde o kadar ne buluyosak anlatırdıkta anlatırdık.tarih tekkerrürden ibaret dedikleri çok doğru. Biz konuşmalarımızla ne zamandır annemi çileden çıkarıyoruz hatırlamıyorum ama benim haydutlar şimdiden başladılar. Ha konuştu konuşacaklar derken bülbül gibi şakımaya başladılar.önceleri çok tatlıydı.anne baba abi anneci bababaa deyişlerini hayranlıkla izledik.tekrar ettirene kadarGöbeğimiz çatladı.evde iş yaparken yanımda bıdı bıdı konualarını gülümseyerek dinledim.her gittiğimiz yerde konuşmaları için ısrar edip onlar şakıdıkça keyif aldık.maalesef bu keyfin tadı da her keyif gibi çabuk kaçtı.şu sıralar evde en çok diyduğum kelime ‘bu ne?’…herşeye bu ne diye cevap arıyorlar.bilmedikleri bişey olsa zevkle onlara açıklayacağım ama hergün üstünde gezdikleri halıya bile bu ne diye sorunca bende ‘elinin körü’ diye cevap vermeye başladım.evet doğru değil ama aklım başımı terketmek üzere.öyleki bütün evin çamsşırını yıkayıp asıyorum asarkende tek tek çamaşırlsrın ne olduğunu söylüyorum.’ Bu ne?’ ‘Gömlek’ ‘bu ne?’ ‘Pantalon’ ‘bu ne’ ‘don’ …uzayıp gidiyor.aynı muhabbet aynı çamaşırları katlayıp ütülerkende devam ediyor.ee tabi evin işi sadece ütü çamaşır değil bir de yemek yapma durumu var mecburen.mutfakta da başımda vır vır vır bu neSorularıyla ter içinde bırakıyolar.hayır yemeğin içine koyduğum salçadan sana ne…ama yooo illa öğrenecekler.öğrenip napacaklar sanki yemeği onlar hazırlayacak bende tv karşısında oturup çat çat çekidek yiğecem.nerdeee bizimki boşa nefes tüketmek.neyse bunun bi de bulaşık versiyonu var.bulaşıkları makineye doldururken olduğu gibi boşaltırkende her bişeyin adını telafuz etmek zorundayım.düşünün sarfettiğim enejiyi.hergün çatal kepçe kevgir demekten imanım gevredi.gevredi de ne oldu sanki sonuç aynı dön doş tekrar et.keşke diyorum ingilizce filan tekrar etseydim de çoktan ingilzceyi sökmüşler ana dilleri bellemişlerdi.bu arada bende öğrenmiş olurdum. Ne iyi olurdu dimi ya.şimdilik hobimiz ‘bu ne’ cilik.umarım kısa zamanda bu ne diye sormayı bırakıp ‘annecim sana nasıl yardım edebiliriz’ sorularına geçeriz.o zaman büyük bir zevkle ‘sen yemeğiYap sen evi temizle lavobaları ov balkonu yıka hadi hadi sallanmayın bitirin işleri’ diyeceğim bir yandanda çekirdeğimi çatlatacağım ha ha hayyy .. 25 aylıklar 22.08.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder